We leven in een tijd van burn-outs en stress, werken en overwerken. Een maatschappijmodel dat streeft naar het overtreffen van de overstijgende trap. Tegelijkertijd krijgen we te horen dat we meer moeten spelen en ontspannen, meer plezier moeten beleven. Plezier dat op onrealistische wijze wordt weergegeven en uitvergroot via sociale media. Verder lijken ironie, spel en vals spelen een steeds belangrijker kenmerk van dit digitaal tijdperk, waar liegende politici, fake news en complottheorieën meer en meer draagwijdte krijgen via internet.
Het spel bevindt zich voor kind én volwassene steeds meer online. Is het idee van spel nuttig of juist levensgevaarlijk in de politieke arena? Kunnen we nog een grens trekken tussen de digitale en de echte ruimte?
De spelende mens
Cultuurhistoricus Johan Huizinga stelt met zijn concept van de Homo Ludens of de spelende mens, dat spel de basis is van onze cultuur. Ziehier het vertrekpunt van deze online serie filosofische gesprekken waarin we verschillende domeinen – wiskunde, klimaat, gender en cultuur – onder de loep nemen waarin spel belangrijk is of zou moeten zijn. Vaste moderator Fiep van Bodegom buigt zich telkens met een andere spreker over de vragen: wat zijn vandaag de dag factoren die ons spel bedreigen, en hoe kunnen we het spel hervatten?
